Monday, March 23, 2009

We mogen blijven

We hebben het echt naar ons zin in Kampala. Daarom heeft Menno zijn contract met
twee jaar verlengd.

Ook ons huis kunnen we na een meevallende huurverhoging gelukkig blijven aanhouden. Even dachten we dat de huurbazin net als vele huiseigenaren in onze buurt de huurprijs flink omhoog zou gooien (en de huren zijn al belachelijk buiten proporties voor expats). Ik had me toch niet ingebeeld dat ze de laatste tijd wel erg vaak even kwam buurten en dan zo hier en daar een opmerking plaatste in de trant van: "He Thijmen, wat was je weer aan het huilen vannacht." En: "Goh, de vorige huurder heeft me gevraagd of het huis nog vrij was, want ze wil het graag weer huren." En waarom informeert ze steeds maar naar de status van Menno's contract bij VECO? Gewoon gemeende interesse blijkt later.

Dat we langer blijven betekend ook dat we weer wat langere termijn kunnen denken. Tijdens een uitstapje naar een lokaal pretpark worden verliefd op een klein poesje dat ons tegemoet komt miauwen en besluiten hem te houden. Wij en een poes, we zijn helemaal geen poezemensen! Maar ja, je bent verliefd. Het beestje wordt Circus genoemd en is al gauw niet meer weg te denken.

Ook besluit ik de muren eens een verfje te geven. De keuken is eerst aan de beurt. Ik pak mijn camera en neem een foto van de muur en 'Photoshop' die net zolang tot ik een geschikte kleur heb gevonden (wat een ingeving!). Ik kies: 'Facebook blauw'. De hoge wand in de woonkamer wordt 'oranje boven'. De rest gewoon magnolia wit, want het is al weer gek genoeg.

No comments:

Post a Comment