Hoe zit het eigenlijk met het project EasySites waar ik afgelopen half jaar aan mee gewerkt heb? Het project is inmiddels op de rails en de cursisten zijn in principe klaar om van start te gaan als freelance webdesigners.
In principe zeg ik, want tot nu toe is het aantal sites dat ze hebben gemaakt beperkt. De middelen die we ze hebben gegeven (training, sitebuilder, forums, terugkomdagen, marketing materiaal, visitekaartjes etc) blijken toch niet voldoende motivatie te zijn om daadwerkelijk aan de slag te gaan. Om hun werk goed te kunnen doen, hebben ze goede internetverbinding in een internetcafé (en geld daarvoor) nodig en dat lijkt nu toch voor sommige de beperkende factor te zijn. Maar dat is het niet alleen. Tijdens de laatste geplande vergadering met alle cursisten kwamen er twee van de tien na ruim een uur wachten aanzetten. De rest liet zonder afbericht verstek gaan. De middelen van het bedrijfje waar ik voor werkte zijn helaas ook niet toerijkend om het hele EasySites project meer naamsbekendheid te geven wat een extra steuntje in de rug zou zijn. Ook mijn input is daardoor beperkt gebleven tot de eerste opzet. De Nedelandse ambassade liet weten geen financiele steun te kunnen geven aan een commercieel initiatief. Dat juist dit project een mogelijke grote toekomst perspectief beloofde voor een groep werkeloze Oegandesen bleek er niet toe te doen.
Zo lijkt dit ook weer een initiatief te worden met eenzelfde einde als Martens' zijn fotoproject in de eerdergenoemde documentaire. Maar goed, het heeft natuurlijk wat meer tijd nodig. Als er na elke trainingsronde twee enthousiaste kundige webdesigners overblijven is dat in principe een doel bereikt.
Monday, March 23, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment